U Crnoj Gori su, kao i u gotovo čitavom svijetu, na snazi mjere sprječavanja širenja korona virusa. Iako su svi građani u obavezi da poštuju izrečene mjere zbog velikih posljedica koje mogu uslijediti, u određenim medijima u Crnoj Gori ali i u Srbiji svakodnevno je prisutan narativ da su crkva i vjerujući narod među glavnim metama i žrtvama „represije režima“.
Zabrana liturgija i pričešća
Takve objave su krenule nakon uvođenja mjera o zabrani svih vrsta okupljanja, samim tim i vjerskih. Iako su ostale vjerske zajednice u Crnoj Gori (Islamska zajednica u Crnoj Gori i Katolička crkva u Crnoj Gori) prihvatile uvedene mjere i privremeno obustavile vjerske obrede u svim objektima, ne može se reći da je isti slučaj i sa Srpskom pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori. Zastupljeno je mišljenje da donijete mjere ukazuju na neljudsku diskriminaciju „samo i isključivo pravoslavaca“ te da je u toku hajka na crkvu i progon njenih vjernika. Kao najveći problem predstavlja se nemogućnost održavanja liturgije uz prisustvo vjernika i pričešćivanja, iako se, kako iz SPC tvrde, „pričešćem niko nikada nije zarazio”, а „sve se radi da se crkva omrzne zbog svoje „kužne“ pričesne kašike.”
Zabrana međugradskog saobraćaja
Hapšenje sveštenika Siniše Smiljića, državljanina BiH sa privremenim boravkom u Ulcinju, zbog kršenja mjera zabrane međugradskog saobraćaja uslijed pandemije korona virusa, takođe je predstavljeno kao odraz represije režima. Iako je riječ o dobro poznatoj mjeri koja je na snazi već duže vrijeme i čije je nepoštovanje uvijek sankcionisano, portal Pravda je ovu vijest prenio uz naslov: SKANDAL! MILOGORCI HAPSE SVEŠTENIKE: Priveden paroh iz Ulcinja, jer je navodno prekršio meru zabrane kretanja što ukazuje na subjektivno izvještavanje čiji je cilj da se narativ o navodnoj represiji režima stavi u prvi plan.
Privođenje mitropolita Amfilohija i sveštenstva
Mitropolit Amfilohije, protojerej Velibor Džomić i nekoliko građana privedeni su na praznik Cvijeti nakon službe održane na Zlatici zbog kršenja privremenih mjera o zabrani okupljanja. Ovo je pokrenulo lavinu članaka na portalima u Crnoj Gori poput IN4S i Borbe ali i na brojnim portalima u Srbiji (primjeri: Informer, Kurir) i na određenim portalima u Republici Srpskoj.
Gotovo svako izvještavanje o ovom događaju bilo je propraćeno narativima o hajki na crkvu, namjeri predsjednika Đukanovića da mitropolita pošalje u zatvor, udaru na pravoslavlje i vjernike, zloupotrebi postojeće pandemije da bi se država skriveno obračunala sa crkvom, fašizmu i atmosferi golog otoka a čak postoji i teorija da su službenici policije dobili naređenje da zaraze mitropolita Amfilohija prilikom hapšenja.
Vaskrs i kulminacija narativa o represiji
Čitav narativ o represiji režima u doba korone kulminirao je tokom vaskršnjih praznika. Poznato da se vjerski praznici u ovoj situaciji obilježavaju bez prisustva vjernika širom svijeta. Tako je Papa Franjo poslao svoju uskršnju poruku „Urbi et Orbi“ iz prazne bazilike Svetog Petra u Vatikanu, pravoslavni svještenici za Vaskrs su služili liturgiju u praznoj Crkvi Svetog groba u Jerusalimu, a patrijarh moskovski i sve Rusije Kiril je pozvao građane da Vaskrs provedu kod kuće.
Vatikan (izvor: Rojters) 
Jerusalim (izvor: Rojters)
I iz Mitropolije crnogorsko-primorske su pred Vaskrs saopštili da će se vaskršnja liturgija održati bez prisustva vjernika i da će mjere biti ispoštovane ali je dio vjernika ipak pokušao da uđu u hramove i crkve. Prilikom izvještavanja o tim događajima, navedeno je da je policija „okupirala hramove“ i „stražari pod punom ratnom opremom pred hramom Hristovog Vaskrsenja u Podgorici kao u vrijeme krstaških ratova“.
Uz narative se nerijetko plasiraju i dezinformacije. Tako je na portalu IN4S objavljen članak da je određeni broj policajaca ispred Sabornog hrama Hristovog vaskrsenja u Podgorici odbio da hapsi vjernike. Iz Uprave Policije su demantovali ove navode na svom Tviter nalogu i saopštili da policija nije hapsila vjernike i sveštenike ispred hrama, pa samim tim dio službenika nije mogao da odbije nepostojeći zadatak, kao i da je ova lažna vijest bezuspješni pokušaj uznemirenja javnosti.